Bugünkü yazımda şu sorunun cevabını arıyorum. Kim bu maden işçileri? İşçiler, emekçiler, alın teri hırsın ve gücün despotluğuna eklemlenmiş yaşamlar onlarınkisi…

Bugünkü yazımda şu sorunun cevabını arıyorum.

Kim bu maden işçileri?

İşçiler, emekçiler, alın teri hırsın ve gücün despotluğuna eklemlenmiş yaşamlar onlarınkisi…

Onlar; göz karası, gönül yarasıydılar. Felaket anlarında hatırlanan, sonrasında unutulan emekçiler.

Sonrası siyasi rant malzemesinde en başı çekenler!

Yok edilen ormanlar, yok sayılan kadınlar, ötelenen gençlik neyse madencilerde onlardan!

Manisa'da Soma neyse, Bartın'da yaşanandı onlar!

'Ben bu acıya dayanamam' diyen genç adamın babası için sarf ettiği sözlerdi gerçek! Gerçekleri görmezden gelinendi onlar.

Ekmeğini taştan çıkaranlardı onlar!

Ekmek pahallı, emek ucuzdu diyen Tolstoy' un sözünü ispat edenlerdi onlar!

Yukarıda açlığın, aşağıda ise ölümün nöbetini tutanlardı onlar!

Aşağıdaki ölüm olasılık, yukarıdaki açlık ise netlikti onlar için!

'Beni bırakma yavrum' çığlığının öznesiydi onlar!

- 'Eksi 300 kotta çalışmanız uygun muydu?' Diye soran gazetecilere; 'beni daha fazla konuşturmayın, bizi aşar' diye cevap verenlerdi onlar!

Ölmeden önce çukura girenlerdi onlar!

O çukurdan, kendi imkanlarıyla çıkmak zorunda kalan, terk edilmişlerdi onlar!

Patronlarından koruyamadıklarımızdı onlar!

Bizler tarafından destanlaştırılan, kahramanlaştıran, ağıtlar yakılanlar fakat despota karşı yanında olamadıklarımızdı onlar!

Günün karasını, aydınlığından daha fazla görenlerdi onlar!

Oğlum yüzme bilmezdi diyen Ayşe teyze gibilerdi onlar!

Oğlunun cenazesine yırtık lastikleriyle katılan Recep amcaydı onlar!

Sedye kirlenmesin diye sedyeye alınırken çizmelerini çıkaran işçiydi onlar!

Soma'da tekme atılan gariplerdi onlar!

Maden ocağıydı orası. Kendi isteğinle girmedin, kendi isteğinle de çıkamazdın! Esasıyla yaşamın zorunluluğunu her şeyleriyle hissedenlerdi onlar!

'Yine bir kömür kütürdedi sobada. Kayıp bir madencinin kalbi rastgeldi, atıverdi odada' dizelerine öznesi, yüklemiydi onlar.

Kanları kömür, kömürleri kan olan yer altının efendileriydi onlar!

Bir avuç kömüre, ömür verenlerdi onlar!

Vel hasılı dostlar; her şeyin pahalı olduğu bir zamanda 'insan hayatının' ucuz olduğuna yeniden şahitlik ediyoruz.