Millet olarak yaptığımız en iyi işlerden birini Anayasa Mahkemesinin “Andımız” kararı sonucunda alkışlanacak düzeyde yaptık. Merak ettiyseniz söyleyeyim: Yaptığımız en iyi ve övünülecek işlerden biri önemli veya önemsiz tartışmaya açık her şeyi abartarak TARTIŞMAKTIR!

Millet olarak yaptığımız en iyi işlerden birini Anayasa Mahkemesinin 'Andımız' kararı sonucunda alkışlanacak düzeyde yaptık.

Merak ettiyseniz söyleyeyim:

Yaptığımız en iyi ve övünülecek işlerden biri önemli veya önemsiz tartışmaya açık her şeyi abartarak TARTIŞMAKTIR!

Bana göre son 'Andımız' kararı sonucu yapılan tartışmalar bunlardan biridir. Bu tartışmanın ister yanında ister karşısında olanların büyük ekseriyetinin samimi olmadığına inanıyorum.

Bu tür tartışmalar İslam ümmetini kavmiyetçi duygularla birbirine düşürmektedir.

Müslüman toplumu parçalamanın en kestirmeden yolu kavmiyetçilik virüsünü Müslüman toplumu oluşturan bireylerin beynine enjekte etmektir.

Koskocam Osmanlı İmparatorluğunun parçalanmasına neden olan da 'Kavmiyetçilik' hastalığıdır.

Öncesinde Danıştay'ın şimdi de AYM'nin kararının bu kadar farklı taraflara çekilerek tartışılmasını bir türlü anlamlandıramıyorum.

Yüzde 99'nun kendisini Müslüman olarak tanımladığı bir toplumda 'Kavmiyetçilik' bu kadar insanımızı etkilememeliydi; demek ki, hepimizde bir sıkıntı var!

Kavmiyetçilik, cahiliye döneminin en önemli sapkınlıklarından biriyken dinimiz İslam bu sapkın anlayışı ortadan kaldırmıştır.

Hz. Muhammet(sav)'in ümmeti olma şerefiyle şereflenen cahiliye insanı akrabalık bağlarını bir kenara bırakarak İslam kardeşliğinde bütünleşmişlerdir.

İslam, Arap Yarımadasının dışına taşıp çok farklı toplulukların İslam'ı kabul etmesiyle ortak bir kültür oluşturmuştur.

Bu kültürün adı; 'Ümmet Kültürü' dür.

Ümmet; Allah(c.c.)'ın birliğine, Hz. Muhammet (s.a.v.) peygamberliğine inanan insanlardan oluşan bir topluluktur.

Bu topluluğun içerisinde çeşitli dil ve kültürden insanlar bulunmaktadır.

Ayrı dil ve kültürlerin buluştuğu Osmanlı İmparatorluğu içindeki Müslüman halklar kavmiyetçi duygulardan uzak ümmet bütünlüğünü sağlayan Türk kimliğini ortak kimlik olarak kabullenmekte zorluk çekmemişlerdir.

Zaman içerisinde Allah(c.c.)'ın dininin yaşanarak tebliğ edilmesi ve yüceltilmesi olan 'İlay-ı Kelimatüllah' anlayışını kendisine şiar edinen Türk Milleti İslam ümmetinin de ortak adı olmuştur.

Bugün bile gayri Müslümlerde 'Türk' algısı ile 'Müslüman' algısı aynıdır. Her şeye rağmen 'Türkler' ve 'Türkiye' tüm dünya Müslümanlarının umudu durumundadır.

Şunu da iyi anlayalım:

Güçlü bir Türk Devletine her zamankinden çok ihtiyacımız olduğu gibi güçlü devlet için 'Ümmet Birlikteliğine' de ihtiyacımız vardır.

Yapılması gereken şey 'Ümmet Temelli Millet Olma Şuurunu' insanımıza, özellikle gelecek nesillerimize yeniden kazandırmaktır.

Bu şuuru kazandırmak bu kadar tahribattan sonra çokta kolay değil; uzun ve planlı bir çalışmayı zorunlu kılmaktadır.

'Andımız' veya başka sebeplerle birbirimizi ağır sözlerle suçlayarak ülkemiz ve dinimizin düşmanlarının değirmenine su taşımayalım.

Bunun zararını hangi etnik gruba mensup olursa olsun ülkemin tüm insanları çekmektedir.

Türkiye Cumhuriyeti Devleti hepimizin devletidir.

'Türküm, doğruyum, çalışkanım…' demenin övünülecek bir tarafı olmadığı gibi söylenmesinden rahatsız olunacak, gocunulacak bir tarafı da yoktur!

Ben her sabah aynı sözlerle ant içilmesini yani yemin edilmesinin amaca hizmet etmediğini, yeminin bir ağırlığının olması gerektiğini düşünüyorum.

Esas olan her sabah okunması değil; çocuklarımızın gönüllerine bu milletin değerlerinin yerleştirilmesidir.

-Ben, bir TÜRK ana babanın çocuğu olarak TÜRK olduğum kadar KÜRT, ZAZA, ARAP, ÇERKEZ… en önemlisi MÜSLÜMANIM, var mı bunun ötesi kardeşim?

Kavmiyetçiliğin son durağı; Allah(c.c.) korusun hem bu dünyada hem de öbür dünyada FELAKETTİR!

Allah(c.c.), 'Müminler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını bulup-düzeltin ve Allah'tan korkup sakının, umulur ki, esirgenirsiniz.' (Hucurat-10) buyurmaktadır.

-Allah (cc)'ın sözünün üzerine başka bir söz olabilir mi?

Yüce Rabb'im hepimizi Müslüman kardeşini kavminden dolayı aşağılayanlardan eylemesin.