Savaştan bile daha büyük bir sorun nüfusun yaşlanması, neslin yenilenememesi. Sürekli kaçtığımız gerçekler canımızı acıtmaya başladı. Bu problemi konuşmadık, tartışmadık. Çözüme yönelik dişe dokunur bir adım atmadık. En temelden bahsetmek gerekirse aklımıza birçok soru takılıyor.
Bir kere şunu açık açık söyleyelim. Ailelerin çocuk yapmamasının en büyük nedeni ekonomik sıkıntılardır. Sonuçta gebelik evresinden doğumuna, okulundan evlenmesine kadar bu işler ciddi bir bütçe gerektiriyor. Aileler de bu stresin altına girmek istemiyor.
Çoğu aile eskisi gibi tek maaş ile geçinemiyor. Kadınlar da çalışmak zorunda kaldıkları için tek çocukla ancak başa çıkabilirim anlayışı hâkim. Çünkü çocuğun kreşi, okulu, hastalığı vs. hepsine vakit ayırmak gerekiyor. Çalışan bir kadın “3-4 çocukla nasıl ilgilenirim” diye düşünüyor ve çocuk yapmıyor.
Hatta bırakın tek çocuğu yeni evlenen çiftlerin boşanma oranları da aldı başını gitti. Hızla artan ahlakı sıkıntılar aile kavramına büyük zarar verdi. Çiftler ufak bir zorlukta hemen mahkemenin yolunu tutuyor.
Eğer nüfusla ilgili ciddi adımlar atmak istiyorsak gerekli politikaları geliştirmeliyiz. Örnek vereyim 3 çocuklu ve üzeri ailelere TOKİ gibi projelerde öncelik verilebilir. Araç alınlarında ÖTV muafiyeti sağlanabilir veya memur annelerde ücretli izin 6 ay yerine bir yıla çıkarılabilir. Bunun gibi yüzlerce örnek sayabilirim.
