SAKINIRDI… Gözlerini, gözlerimden… Esirgerdi. Belki de esirgediği gözleri değil, bendim. O gözlerin bir bakışıyla hangi hâllere gireceğimi biliyordu belli ki… Dermansız dertlere” yuvarlanacağımı…
SAKINIRDI…
Gözlerini, gözlerimden…
Esirgerdi.
Belki de esirgediği gözleri değil, bendim.
O gözlerin bir bakışıyla hangi hallere gireceğimi biliyordu belli ki…
'Dermansız dertlere' yuvarlanacağımı…
Çöllerde susuz kalacağımı…
Alevler içinde kıvranacağımı…
Dünyanın öte ucuna çaresizce savrulacağımı…
Biliyordu.
Ve işte bu sebeple gözlerini benden sakınıyordu.
…
SAKINILMAK güzeldi esasen…
Korunmak, kollanmak, sahip çıkılmak kimin hoşuna gitmez ki!
Aidiyet duygusunun tavan yaptığı bu durum insana güvenli bir alan oluşturuyor.
Sürekli kendini savunmak için hazır tuttuğu oklarını kişinin bir kenara bırakması ve kaygılarını askıya asması kadar hoş ne olabilirdi ki!
Ama yine de olmuyor.
İnsan buna razı gelemiyor.
Kabullenemiyor.
…
KIZGINDIM.
Gözlerinin gözlerimden ırak oluşu sebebiyle kırmızı alevler içindeydi gözlerim.
Kim baksa kızıllığını görecek durumdaydı.
Saklama ihtiyacı hissettim.
Gözlerimi çektim bana ürkek bakan gözlerinden.
Ben bunu doğallıkla yaptığımı düşünmüştüm ama fark edildi.
Yakalandım.
Bu defa öfkeli olan oydu.
…
KIVILCIMLANMIŞTI gözlerim.
Lavlar saçıyor gibiydi.
'Ne oldu?' diye sordu.
'Kor oldu gözlerim' dedim.
Telaşlandı.
Heyecanı doruklara yükselmişti.
'Nee' diyerek yerinden fırladı.
'Kör mü oldu gözlerin?'
…
KÖRDÜ zaten gözlerim senden başkasına.
Gönlüm başkasının güzellik bahçelerine yasaklıydı.
Senin gözün ve senin gönlünle şad idim.
Ona bakar bayram eylerdim.
Uzun seyahatlere çıkar seyran ederdim.
Bir de gülüşün bunlara katıldığı zaman zirvelere çıkar bayram eylerdim.
'Eyledim de nice vakit, biliyorsun' dedim.
'Dün sessizleşmiştin ya hani.
Gözlerini gözlerimden kaçırmış, karlar yağdırmıştın ya başıma.
İşte o vakit kor oldu gözlerim.
Senden başkasına kör olan gözlerim bu durumun verdiği büyük acı ve sıkıntıyla kora dönüştü.
Dönüşsün ne çıkar.
Bende seni sakınırım.
Kollarım.
Kimi zaman kendimden bile.
O zaman kör olsa da senin için bu gözler.
Kor olsa da…
Yeter ki, bakmayı becerelim, görmeyi bilelim.
Ve…
Baktığımızda ne gördüğümüzün bilincinde olalım.'
Ya Selam!
