YARALI olduğumuz bir konu bu. Rabbimizin bizlere vermiş olduğu bir ihsanı, bir ikramı, lütfu, keremi, bunu vereni unutup devre dışı bırakarak anında imtiyaza çevirmeye kalkıyoruz.

YARALI olduğumuz bir konu bu.

Rabbimizin bizlere vermiş olduğu bir ihsanı, bir ikramı, lütfu, keremi, bunu vereni unutup devre dışı bırakarak anında imtiyaza çevirmeye kalkıyoruz.

Bu bir hastalık mı, evet, fena bir maraz.

Çok kötü bir eğilim.

Bir varlık gösterisi… Bir kibir şovu… Bir benlik şatosu inşa etme eylemi.

Ben varım ve başkaları yok anlayışı…

Üstelik tüm bunlar benim kendi kendime elde ettiğim, kazandığım, kurduğum, mülkiyeti bana ait olan hususlar demek anlamına geliyor.

Allah cümlemizi bu hastalıktan ırak tutsun.

ŞEYTAN bu işin piridir.

İlk defa o ihdas etmiştir.

Başlangıcı o yaptığı gibi devam ettiren yine odur.

Elbette bu anlayışı sürdürenler de şeytanın yolunu, yöntemini benimseyip, onunla dostluk ilişkilerini geliştirip büyütenlerdir.

Kendisine yaratıcımız tarafından verilen imkanları başkalarına üstünlük vesilesi olarak görenleri Kur'an-ı Kerim'de yer alan iblisle ilgili ayetleri iyi inceleyerek tespit edebiliriz.

Teşhis edebiliriz.

Aynı zamanda bizim bu yönde bir zaafımız olup olmadığını da bu çalışma sonrasında açık seçik görebiliriz.

Hatırlanacağı üzere İblis Âdem'e yapılan secde davetine kendi yaratılış malzemesini öne sürerek üstünlük dava etmiş imkanı imtiyaza dönüştürme çılgınlığına teşebbüs etmişti.

Kendisini yaratanın emrini dikkate almayarak O'nun çağrısını bu imtiyaz fikri üzerinden reddetmişti.

Halbuki yaratılışın malzemesi ne olursa olsun emri kendisini yaratan vermişti.

Ve mesele orada bitmişti.

Çok bilgili olabiliriz.

Bu bir imkandır ancak o ilme bizi eriştiren Rabbimizdir.

Çok kamil olabiliriz.

Bu bir imkandır amma o kemalata bizi ulaştıran yaratıcımızdır.

Çok mahir olabiliriz.

Bu bir imkandır lakin bizi o maharete sahip kılan Sahibimizdir.

Çok zengin olabiliriz.

Bu bir imkandır ancak bizi o varlığa kavuşturan yerin ve göğün içindekilerle beraber yegane sahibi olan Allah'tır.

Çok güzel, çok alımlı, çok çalımlı, çok etkileyici, çok çekici, çok cazip, çok sevilen, çok saygı duyulan olabiliriz.

Bunlar birer önemli imkandırlar amma velakin bunlar kendi kendine mi olmuştur?

Allah'ın etkisi yok mudur?

Müsaadesi yok mudur?

Muradı yok mudur?

İzni yok mudur?

Sebebi yok mudur?

İşte imkanı imtiyaza dönüştürmek bunları yok saymak ve tüm bunlar üzerinde mülkiyet iddia etmek demektir.

İLMİYLE övünüp böbürlenmeyenler bunu idrak edenlerdir.

Peşime düşün demeyip hep birlikte Hakkın ve hakikatin peşinden yürüyelim diyenler bunu anlayanlardır.

Zengin olduğu halde fakirleri düşünüp varlığını onlarla paylaşanlar imkanını imtiyaza dönüştürme nobranlığına pirim vermeyenlerdir.

Ben kurtulmuşa erenlerdenim, sizler yanıp kül olmuşlardansınız, o halde sizi ben kurtarırım, sadece benim dediklerime kulak verin ve kurtulun demeyenler bu sırra agah olanlardır.

Kendisini özel bir varlık, istisna ve müstesna, farklı ve üstün, ayrıcalıklı görmeyenler meseleye vakıf olanlardır.

KİM hayata dair hangi hususta olursa olsun verilen imkanları kendine özgülüyorsa ve bununla bir otorite kurmaya çalışıyorsa hemen ondan yüz çevirip kaçmak gerekir.

Kulluk çizgisinden sapanlar kendisini özel ve önemli görür. Bizlere de bunu pompalar. Çevresini bunun için kullanır. Mitleştirilmesini sağlar ve hayali hikayelerle güdülemeye çalışır.

Kendisini vazgeçilmez addeder ve bizimde buna inanmamızı ister.

Kendisine itaati Allah'a itaat ile eş tutmaya cüret eder.

Yani hevasına uyar. Onu ilahlaştırır.

Bunlar imtiyaz hırsızıdırlar.

Allah cümlemizi bu türlü yol çeldiricilerden muhafaza buyursun.

Ya Selam!