Yolcuyuz… Bu yol kimi zaman daralır, kimi zaman da ferahlar… Bu yolculuk içinde bunaldığımız, sıkıldığımız anlar pek çoktur. Üzerimizde bir yük var. Bunu doğru biçimde taşımamız gerekir. Emaneti teslim etmek lazım… Yara almadan teslim etmektir görevimiz üstelik.

Yolcuyuz…

Bu yol kimi zaman daralır, kimi zaman da ferahlar…

Bu yolculuk içinde bunaldığımız, sıkıldığımız anlar pek çoktur.

Üzerimizde bir yük var.

Bunu doğru biçimde taşımamız gerekir. Emaneti teslim etmek lazım… Yara almadan teslim etmektir görevimiz üstelik.

İnsanlık bize borç yükler…

Geçmişin mirası bizedir… Geleceğin inşa sorumluluğunun bizde olduğu gibi…

İşte bu sebeple dünya hayatımızı belki de bir 'Nöbet' evresi gibi görebiliriz. Nöbet tutan asker bir yeri korumakla yükümlüdür. Kendisine verilen sorumluluk alanını her türlü zarardan korur.

Ancak zordur bu…

Çünkü çeldiriciler vardır…

Çeldirici unsurlar kişiye göre değişir… Kişilik yapısına göre pozisyon alırlar. Görüntü değiştirirler. Çok iyi kamufle olurlar.

Nabza göre değişen bir şerbettir çeldiriciler… Her damağa göre lezzet sunarlar.

Kişinin zaaflarına ve açmazlarına göre farklılık gösterirler…

İşte bu nedenle de direnmek zordur. Her an kapılmak mümkündür! Tam da bu nokta da kendimizi iyi tanımamızın ve doğru tahlil edebilme imkanı bakımından vazgeçilmez olduğunu kabul etmeliyiz.

İçimize yönelik olmalı tecessüslerimiz. Başkalarına değil!

Karanlık noktalarımız neler acaba?

Hangi hususlar biçim için patikadır? Hangi durumlar bizim için kaybediştir başlangıcıdır?

Ne yaptığımızda çamura batarız?

Bizi balçığa hangi yanlışlarımız çeker?

Kısacası zayıf yanlarımız hangileridir?

Bu sorulara akademik bir konuya çalışır gibi ciddi eğilmeliyiz.

Duygularımızı tanımalıyız1

Düşüncelerimizi irdeleyebilmeliyiz. Davranışlarımızın bu iki istasyondan geçerek meydana geldiğini görmeliyiz artık.

Yine aynı hassasiyetle ve kuyumcu titizliğinde ele almamız gereken husus güçlü yönlerimizi tespit etmemizdir.

Güçlü yönlerimizi de objektif bir tasnife tabi tutmalıyız.

İlk bakışta güçlü yönlerimizi olumlu yanıyla görebiliriz. Elhak öyledir de…

Ancak orada da vartalar vardır. Çeldiricilere dikkat edilmediğinde bu vartalara düşmek hiç zor değildir.

Düşünelim örneğin. Bir insan çok yetenekli… Zehir gibi ince bir zekası var… Öngörüleri kuvvetli, tercihleri sağlam… Amaca yönelik obsesyonları sezgisel gücüyle birleştiğinde kritik noktaları yakalayabiliyor.

Algıda seçici… Çalışkan… Bu nedenle de hangi konuya el atsa iyi sonuçlar alıyor.

Ne kadar güzel değil mi? Dışarıdan bakıldığında her şey mükemmel. Muhteşem…

Devam edelim düşünmeye… Bu kişinin kişilik yapısında eğer narsistik yatkınlık varsa, sürekli övgü ve takdirle besleniyorsa… Başarılarına abartılı anlamlar yüklüyor ve bunu herkesten bekliyorsa ne olacak?

İşte size bir çeldirici…

Bu başarılı işverenin etrafında bu zaaftan beslenenler varsa… Beklenen onayı ve abartılı alkışlamayı gönüllü olarak yapıyorlarsa çeldiriciler biraz daha göz kamaştırıcı hale gelmiş olmaz mı?

Kimine övülmek çeldirici iken, kimine övmek, abartılı tavırlar üretmek çeldiricidir...

Kazananı yoktur yani… Kelepçe her iki tarafında koluna aynı anda takılmış gibidir.

Örnekleri uzatmak mümkün ama sadece başarı ve özseverliğin bir araya geldiği tablo bile yeterince sarsıcı…

Bu tabloya ilk baktığımızda o kişiye ait olan güçlü yanlar sadece çeldirici bir kişilik özelliğinin eklenmesiyle bile ne kadar farklı bir hale gelebiliyor değil mi?.

Olumsuz özellikler yani zayıf yanlarımız üzerinden de düşünün… Az da olsa zihninizden geçirin. Bakalım tahammül edebilecek misiniz?

Dürtülerimiz de çeldiricilerdir…

İlgi duyduğumuz, haz aldığımız hususlar çeldiricidir.

Kısa yoldan zengin olma isteği çeldiricidir.

Sorumluluğunu aldıklarıyla değil de başkalarıyla mutlu olabileceğini düşünmek çeldiricidir.

Kısacası çeldiriciler çoktur. Başkasına çeldirici olmayan bizim için en cerbezeli çeldirici olabilir.

Önleyiciler nelerdir peki?

Güçlü ve zayıf yanlarımızı bilmek önleyicilerdendir.

Geniş düşünmeye çalışmak önleyicidir.

Başkasıyla empati yapabilmek aynı şekilde…

Yapılan yanlışlıktan pişmanlık duymak, özür dileme ihtiyacı hissetmek önleyicidir… Yeni hatalara düşmeye mani olur.

Çeldiricilerimizi ve önleyicilerimizi tespit etmeliyiz.

Bu öncelikle kendimizi tanımamızı sağlar… Bu konularda düşünme fırsatı verir bize… Güçlü ve zayıf yönlerimizi tanımamıza neden olur.

Sözü şöyle bağlayalım: Çeldiricilerimiz var. Önleyicilerimizde…

Zihnimizi uyanık tutalım. Nöbet yerimizi terk etmeyelim.

Çeldiricilerimize yenik düşmeyelim.

Önleyicilerimizi önce fark edip tanıyalım. Sonra da yürürlüğe sokalım.

Ya Selam!