Birçok ebeveyn, çocukları dırdırlanmaya, ebeveynlerini veya akrabalarını dövmeye, kabalaşmaya, küfretmeye, ısırmaya veya çimdiklemeye başladığında ne yapmaları gerektiğini sorar.
Bazı çocuk davranışları elbette yetişkinleri şaşırtır, çaresiz bırakır ve hatta incitir, ancak bunun kasıtlı bir şekilde onları üzmek istediklerini düşünmek yanlıştır. Çocuklar her zaman düşüncelerini ifade edebilmek için uygun kelimeleri veya davranışları seçemezler. Kabalaşmak, ısırmak veya çimdiklemek; en belirgin ve ulaşılabilir araçlardır. Bu şekilde çocuk, genellikle memnuniyetsizlik olan duygularını ifade eder. Sorun çocuğun bir görüşünün olması değil, bu görüşünü nasıl ifade ettiğidir. Ebeveynler, çocuklarına doğru iletişimi zamanında öğretmezse, bu tarz davranışlar kısa süre içinde bir alışkanlığa dönüşür ve zamanla daha da kötüleşir; çünkü çocuk, bu davranışı duygularını ifade etmenin kabul edilebilir bir yolu olarak görmeye başlar.
Çocuğa davranışlarını fark ettirmek ve bunu kişiliğini küçümsemeden nasıl yapabileceğinize dair bazı öneriler:
Dikkatini Çekin: Çocuk size karşı kabalaştığı an, buna hemen dikkat çekin. Ciddi ve kararlı bir şekilde gözlerinin içine bakarak, "Bu çok kaba duyuluyor, böyle düşünceni ifade etmek uygun değil," deyin. Ardından nazik ve saygılı bir şekilde, "Lütfen bir daha anneyle böyle konuşma," diye ekleyin. Çocuk sizi ısırdıysa, çimdikledi ya da tekmelediyse, "Ah, canım acıdı!" diye bağırın. Böyle bir tepki, çocuğa yaptığının tam olarak doğru olmadığını gösterir. Çocuğun özür dilemesini ve eğer onun canı yandığında siz de aynı şekilde onun yarasını öpüyorsanız, ısırık olan yeri öpmesini isteyin. Çocuk yakında bu durumu karşılaştırmayı öğrenir.

- Rahatsızlığın İlk İşaretlerine Dikkat Edin: Çocuğun duyguları sorun değil; sorun, duygularını nasıl ifade ettiğidir. Çocuğun üzgün, hayal kırıklığına uğramış veya sinirli olduğunu fark ederseniz, duygularını kelimelerle ifade etmesine yardım edin. Ona kendi örneklerinizle nazik ve saygılı bir şekilde görüşünü belirtmeyi öğretin. Örneğin: "Seni seviyorum ve seni anlamaya çalışacağım. Senden şunu duymak istiyorum: 'Anneciğim, lütfen biraz daha oynamama izin verir misin?' Ya da: 'Bu tişörtü giymek istemediğini fark ettim. Bunu böyle söyleyebilirsin.'"

- Kötü Etkilerin Farkında Olun:Çocuğunuzun arkadaşlarıyla tanışın, diğer çocuklarınıza dikkat edin. Çocuğun baktığı ve dinlediği televizyon programlarına dikkat edin. Çocuklar, yetişkinleri taklit ederek öğrenir. Çocuğun kulağına giren, ağzından çıkar.

- Tutarlı Olun: Çocuklukta bu tür durumlar zaman zaman meydana gelir, ancak sakin bir rehberlik onlarla başa çıkmanıza yardımcı olur. En önemlisi, bu tür davranışların her bir vakasıyla istisnasız ilgilenmektir.

Ve en önemlisi, sevgili ebeveynler, çocuğunuzu onun davranışıyla ilgili olarak değerlendirmekte ve etiketlemekte acele etmeyin. Unutmayın, çocuklar her an bizi koşulsuz sevgiyle sınar! Size ve çocuklarınıza başarılar dileriz!