Bir aşırılık gördüğünüzde, yakınlarında bir başka aşırılık da bulursunuz. Aşırılıklar birbirini çeker, yalnız kalmazlar. Her biri diğerini davet eder, birlikte yol alırlar.
Sabrı taşıran eylemler, zorunluluktan kaynaklanmaz. Zorunda olduğumuz için yaptığımız işler, genellikle güçlü bir tepkiye yol açmaz.
Aristoteles’e göre ne yapıp edip toplumdaki orta halli insanların sayısını çoğaltmak gerekir. Orta halli insanlar çoğunluğu oluşturamazsa toplum kolayca zengin ve fakir diye iki parçaya bölünür.
Büyük sosyal patlamaların ardında yoğun bir sıkışmışlık hissi vardır. Çağımızda dünyanın üzerindeki baskılar artmıştır. Dünya patlamaya hazır bir bomba haline getirilmektedir.
Para da bir silahtır. Herkes istediği kadarına sahip olup onu istediği gibi kullanırsa devlet bundan zarar görecektir. İnsanın temel ihtiyaçları masumdur. Sorgulanamaz. Fakat arzuları değil.
Fakirlerin güvende olmadığı bir dünyada zenginler de güvende olmayacaktır. Fakat büyük patlamalar küçük önlemlerle engellenebilir.
Dünyanın düzenini bozan şey ihtiyaçlarımızın peşinde koşmamız değildir. Düzeni bozan şey asla istemememiz gereken, hiçbir zaman hakkımız olmayan bir şeyi ısrarla istememizdir.
Bekleyenler var! Onları görmek gerek. İşin özü beklentileri boşa çıkarmamaktır. Dünyanın kaderi yoksulları daha ne kadar hayal kırıklığına uğratacağımız ile ilgilidir.
